Operacja zaćmy

Z wiekiem zaćma staje się problemem, który wywołuje pytanie - kiedy jest najlepszy czas na operację zaćmy?

Na temat zaćmy krążą od dziesięcioleci stare opowieści, które często wywołują niepotrzebny strach i obawy u wielu pacjentów. Mity te dotyczą takich pojęć jak "dojrzałość", konieczność noszenia opasek na oczy po zabiegu, niebezpieczeństwo "zbyt długiego czekania" itp. Podobnie jak techniki usuwania zaćmy zmieniły się w ciągu dziesięcioleci, tak samo zmieniły się wskazania do zabiegu.

Po pierwsze, zaćma jest normalną częścią procesu starzenia. Pacjenci nie powinni być zaniepokojeni, jeśli powiedziano im, że rozwija się u nich zaćma, nawet już po pięćdziesiątce. Z wiekiem naturalna przejrzysta soczewka wewnątrz oka staje się stopniowo twardsza, ciemniejsza i bardziej mętna. Tę ciemną, zmętniałą soczewkę określa się mianem katarakty. Zaćma rozwija się w różnym tempie u różnych osób, a nawet pomiędzy dwoma oczami tej samej osoby. Zazwyczaj potrzeba wielu lat, aby soczewka stała się na tyle mętna, by wpłynąć na jasność widzenia. Istnieje wiele różnych typów zaćmy, w zależności od tego, jaki obszar soczewki ulega zmętnieniu, ale typowa zaćma związana z normalnym starzeniem się powoduje stosunkowo jednolite zmętnienie z gęstszym środkowym jądrem i jest określana jako "stwardnienie jądrowe". Inne odmiany zaćmy mają tendencję do szybszego wzrostu, są stosunkowo rzadkie i często wynikają z pewnych warunków innych niż typowe starzenie się.

Niezależnie od tego, jaki typ zaćmy ma pacjent, leczenie jest takie samo: usunięcie zaćmy z wszczepieniem soczewki wewnątrzgałkowej. Na przestrzeni lat dokonano ogromnego postępu w konstrukcji soczewek, które obecnie zapewniają doskonałe, stabilne, przewidywalne widzenie przez resztę życia pacjenta i zazwyczaj nie wymagają wymiany po wszczepieniu.

Zaćma powoduje różne objawy, które mogą być bardziej lub mniej istotne dla konkretnej osoby, takie jak:

• Olśnienie przy jasnych światłach
• Trudności w dostrzeganiu drobnego druku
• Trudności z podążaniem za piłką golfową lub tenisową
• Upośledzenie prowadzenia samochodu w nocy
• Trudności z widzeniem znaków drogowych
• Widzenie wyniku lub drobnego druku w telewizji
• Drobne zadania wzrokowe, takie jak nawlekanie igły itp.

Chociaż operacja zaćmy jest niezwykle udanym zabiegiem z ryzykiem powikłań wynoszącym zaledwie 1-2%, to jednak wiąże się z pewnym ryzykiem. Dlatego operacja zaćmy powinna być wykonywana tylko wtedy, gdy można coś zyskać. Innymi słowy, KORZYŚCI MUSZĄ PRZEWyższać RYZYKO. Oznacza to, że jeśli objawy są łagodne i nie przeszkadzają w wykonywaniu codziennych czynności życiowych, to nie czas na akceptację ryzyka związanego z operacją. Kiedy wada wzroku postępuje do punktu, w którym UŻYTKOWNIK czuje, że jego czynności życia codziennego i radość z życia są upośledzone, jest to czas, aby przystąpić do operacji. Próg ten jest bardzo różny u różnych osób. Niektórzy ludzie czują się upośledzeni przy wzroku 20/25, a inni funkcjonują w ramach swoich zwykłych czynności aż do osiągnięcia 20/100! Najlepszym pierwszym krokiem do określenia, czy nadszedł czas na operację, jest uzyskanie aktualnej refrakcji. Oznacza to szczegółową kontrolę pod kątem nowych okularów. Często rozwój zaćmy powoduje zmianę recepty na okulary, a jej aktualizacja może poprawić objawy wzrokowe na miesiące do lat. Kiedy nowa recepta na okulary nie poprawia już odpowiednio wzroku, wtedy wskazana jest operacja.

W większości przypadków odkładanie operacji zaćmy nie ma wpływu na ostateczny wynik. Nie zaszkodzi ani tobie, ani twojemu oku pozostawienie zaćmy w spokoju, dopóki nie będziesz gotowy. Istnieją oczywiście pewne wyjątki od tej reguły, takie jak dystrofia Fuchsa, pseudoeksfoliacja, nieleczona jaskra z wąskim kątem i kilka innych. Są to jednak stosunkowo rzadkie schorzenia, o których lekarz porozmawia z Tobą, jeśli masz któreś z tych rozpoznań.

Podsumowując, czas przystąpienia do operacji zaćmy jest czymś, co Ty jako pacjent określasz. TY oceniasz swoje potrzeby związane ze stylem życia i sprawnością widzenia w ramach swojego zakresu czynności. Kiedy czujesz, że jesteś upośledzony w tych czynnościach, korzyści przewyższą ryzyko i nadszedł czas, aby je usunąć. Nie powinieneś czuć żadnej presji na pilność w tym procesie.

Po ustaleniu, że jesteś gotowy na operację zaćmy, chirurg omówi z Tobą opcje implantacji soczewek wewnątrzgałkowych, w tym soczewek neutralizujących astygmatyzm, standardowych soczewek do dali lub bliży, soczewek wieloogniskowych, soczewek akomodacyjnych i innych. Obecne standardowe podejście do operacji zaćmy nazywane jest "fakoemulsyfikacją" i wykorzystuje technologię ultradźwiękową do usunięcia zaćmy. Istnieją również urządzenia laserowe, które pomagają w wykonaniu nacięć i rozbiciu soczewki, które wielu chirurgów stosuje obecnie jako uzupełnienie fakoemulsyfikacji. Ogólnie rzecz biorąc, operacja zaćmy trwa tylko kilka minut, jest wykonywana w znieczuleniu miejscowym, jest bezbolesna i ma bardzo krótki czas rekonwalescencji. W dzisiejszych czasach nie stosuje się żadnych plastrów pirackich! Większość pacjentów jest bardzo zadowolona z wyników, ale wymaga to odpowiedniej rozmowy z chirurgiem przed zabiegiem, aby jak najlepiej ocenić potrzeby danego pacjenta. Dobrze poinformowany pacjent, który uczestniczy w swojej opiece, skutkuje najlepszymi wynikami!

6/18/15

Sameh Mosaed, MD
Dyrektor usług w zakresie jaskry, Gavin Herbert Eye Institute, UC Irvine
Profesor nadzwyczajny, chirurgia zaćmy i jaskry, UC Irvine School of Medicine